I saw an angel...

Ehhh... Czyżby Bóg widział moje łzy i zesłał mi kolejnego anioła na pocieszenie.?

Tyle już straciło swoje skrzydła w starciu z moim charakterem, że nie umiem już ich policzyć na palcach obu rąk...

Piękne są te anioły... Ale słabe... Bardzo słabe...

A może to we mnie tkwi problem.? Jestem zbyt nieznośna...

Ale apropo mego anioła... Ma taki boski uśmiech, że aż chce się żyć...

Oczka pełne iskierek... Takie śliczne... Jest taki delikatny... Jak kryształ...

 Swoim śmiechem sprawia radość w mej duszy i moje usta samoistnie przybierają kształt księżyca...

Tak... Jesteś cudowny... Jesteś darem od Boga... Chciałabym żebyś to wiedział... Nie da się opisać słowami tej twojej zajebistości ale wiem, że to przeczytasz... Nie da się też opisać moich uczuć, bo to dziwne co Ty wyprawiasz z moim serduszkiem... Bo jesteś dla mnie kimś więcej niż przyjacielem... Martwię się o Ciebie strasznie... Płaczę kiedy Ty płaczesz... Mam ochotę Cię przytulić tak mocno...

Czuję jakbyś był częścią mnie... Mimo, że nie wyleczyłam się z mojej miłości śmiało mogę tak powiedzieć... Nie zastąpisz mi go ale możesz zająć jego miejsce... Wystarczy tylko, że uodpornisz się na moje dogryzanie, czepianie się, zazdrość, gadulstwo, poprawianie twoich błędów, egoizm i wiele innych... Proszę, nie poddawaj się... Walcz o mnie... Chociaż Ty... Błagam...

` Jeśli zamarzłby ocean musisz wiedzieć byłabym pierwszą osobą, która przez niego pobiegnie do Ciebie...