chyba wiadomo co jest na obrazku

obrazek... wspomnienia z liceum... "Moje drogie dzieci moze tego nie wiecie ale kiedys nie było normalnie"

..............

Dzis będę was ukulturalniać  ;)

Oboje są przekonani,

ze połączyło ich uczucie nagłe.

Piękna jest taka pewnosc,

ale niepewność piękniejsza.

Sądzą, że skoro nie znali się wcześniej,

nic między nimi nigdy się nie działo.

A co na to ulice, schody, korytarze,

na ktorych mogli sie od dawna mijać?

Chciałabym ich zapytać,

czy nie pamiętają-

może w drzwiach obrotowych

kiedyś twarzą w twarz?

jakieś "przepraszam" w uscisku?

głos "pomyłka" w słuchawce?

-ale znam ich odpowiedź.

Nie, nie pamiętają.

Bardzo by ich zdziwiło,

ze od dłuższego juz czasu

bawił się nimi przypadek.

Jeszcze nie całkiem gotów

zamienić sie dla nich w los,

zbliżał ich i oddalał,

zabiegał im drogę

i tłumiac chichot

odskakiwał w bok.

Były znaki, sygnały,

cóż z tego, że nie czytelne.

Może trzy lata temu

albo w zeszły wtorek

pewien listek przefrunął

z ramienia na ramię?

Było coś zgubionego i podniesionego.

Kto wie, czy już nie piłka

w zaroslach dzieciństwa?

Były klamki i dzwonki,

na których zawczasu

dotyk kładł sie na dotyk.

Walizki obok siebie w przechowalni.

Być może pewniej nocy jednakowy sen,

natychmiast po zbudzeniu zamazany.

Każdy przecierz poczatek

to tylko ciąg dalszy,

a ksiega zdarzeń

zawsze otwarta w połowie.

Ty  Jeden wiesz czyj to wiersz i skąd go znam... Nawet Ci powiedziałam z kim mi się kojarzy:) polubiłam Ją dzieki Tobie.

.........

" Przeprowadziłam wiele rozmów na temat miesiączki. Wszystkie głosy zabrzmiały niczym chorał, stworzyły dziką, zbiorową pieśń. Jedne odbijały się echem w drugich, jedne wykrwawiały w drugie. Zatraciłam sie w tym upuście krwi."

"Monologi waginy"  Eve Ensler.... polecam gorąco jako lekture przybliżającą... "kobiecość"...