lost.

Kolejny dzień spędzony po części w samotności. Lubię ten czas. Kiedyś nienawidziłam, ale wtedy to była inna samotność. Siedzenie w domu przed laptopem. Ale teraz coś robię. Nawet jeżeli jest to nic nie robienie, leżenie na ławce na Wyspie, to to jest lepsza samotność niż kiedyś. Podoba mi się ta samotność. Lepiej być samemu niż z kimś kto Cię rani. Fakt, cały czas żyjesz w moich myślach, w moim sercu.

Ciekawe gdzie mnie jutro nogi poniosą. Chciałam napisać, gdzie mnie pedały poniosą, bo przecież bez mego Rumaka się nie ruszam, ale mogłoby to zabrzmieć dość dziwnie O.o 

Nie jestem już tym samym człowiekiem co kiedyś. Ale nad jedną rzeczą jeszcze trzeba popracować. Nie być takim frajerem dla dziadków. Narzekam na nich, oni na mnie. Standard. Gdy przychodzę na chwilę do domu to cały czas jestem na telefonie. Oni próbują rozmawiać, a ja ich zbywam. Nigdy nie myślałam o tym. Starają się do mnie dotrzeć. Zwykłą rozmową. A ja łapię się, że odpowiadam z dość chamskim tonem, jak najkrócej, żeby tylko nie rozmawiać. Muszę się ogarnąć, bo nie podoba mi się sposób w jaki z nimi rozmawiam. Dzisiaj zostałam w domu trochę dłużej, odłożyłam telefon i skupiłam się na rozmowie. I od razu zrobiło się przyjemniej. Rozmowa z babcią o gołąbkach i o tym, że nie nadaję się do kuchni. Oczywiście pytanie, jak będziesz gotować swojemu mężowi?

Babcia, jakiemu mężowi?

No to żonie? 

To ona będzie mi gotować!

No to Ty będziesz musiała pracować.

No i będę!

Taki mały skrót xD Uwielbiam ją. Wiem, że wolałaby, żebym miała faceta, ale widzę, że powoli zaczyna się oswajać z sytuacją.

Taakże, będę zarabiać na moją kobietę. Jak zasłuży xD Albo raczej, jeśli kiedyś uda mi się pokochać kogoś innego. Jak narazie jest ciężko. Fejsbuk nie pomaga. Pedał jeden. Ciągle gapię się na jeden mały kwadracik po prawej. Ale cicho. Dobra, czas przestać pisać.

https://www.youtube.com/watch?v=q9G4FAZL8hc