Spędziłam kilka dni cudownych.. wiem, ze tu nigdy takich chwil nie doświadcze.

Potrzebuje na codzień dokładnie tego, co minęło wraz z dniem wczorajszym..

Jestem totalnie na maksa zakochana w tamtym miejscu, ludziach, atmosferze, sytuacjach..

W MUZYCE.

kocham...

kocham...

kocham...

kocham...

tak intensywnie, że łzy spływają mi po policzkach gdy wyglądam przez okno..

i widzę szary chodnik..

ludzi.. którzy nigdy nie wpadliby na pomysł bezinteresownego uśmiechu.

ludzi.. dla których liczy się tylko to żeby kupić ziemniaki w promocji.

tak naprawdę mam to w centralnie w tyłku..

to ich życie..

ale ja chciałabym widzieć świat w kolorach,

a tutaj..

to

niemożliwe.

chętnie spuściłabym w kiblu rzeczywistość.

potrzebuje czasu na przemyślenia.

potrzebuje wieczności.