" Przysi±głem sobie, że nie będę starał się jej zobaczyć, że już nigdy nie wymówię jej imienia ani nie wspomnę czasu, jaki straciłem u jej boku. Z niezrozumiałych powodów poczułem się całkowicie spokojny. Zło¶ć która wyrzuciła mnie z domu na ulicę, gdzie¶ się rozpłyneła. Zl±kłem się, że następnego dnia wróci ze zdwojon± sił±. Zl±kłem się, że zazdro¶ć i wstyd zacznał mnie powoli toczyć, gdy przeżycia tej nocy opadn± pod własnym ciężarem. Do ¶witu brakowało kilku godzin, ale dopiero po załatwieniu jeszcze jednej sprawy mogłem wrócić do domu z czystym sumieniem."
nauczyła¶ się nie oddychać
nauczyła¶ się