Zapewniasz mnie, że nie rzucasz słów na wiatr. Troszczysz się, martwisz, dostaje od ciebie mnóstwo ciepłych słów. Jednocześnie nie chcesz mnie przestraszyć, nie chcesz mnie przytłoczyć. Mówisz, żebym nie przejmowała się tym, że mam gorszy okres w swoim życiu, bo chcesz być przy mnie nie tylko w najlepszych momentach, ale też w najgorszych. Poświęcasz mi swoją uwagę, zawsze starasz się zrozumieć. Obiecujesz, że mnie nie zranisz, nie skrzywdzisz. Chcesz pomóc mi zapanować nad moimi wszystkimi obawami. Myślisz o mnie. Powtarzasz, że zapracujesz na moje zaufanie, że dotrzymujesz umów. Pozwalasz mi zostać samej, kiedy tego potrzebuję. Zapewniasz, że poczekasz. Zapytałam czy nie znudzisz się czekaniem. Odpowiedziałeś, że nie, że poczekasz na lepszy, bardziej odpowiedni moment. Jak tego nie zniszczyć?