" Po prostu nie zapomnij nigdy, że kiedyś byłam obok. "
Ostatnie wspólne chwile... Dlaczego muszą być tak trudne ? Dlaczego tak trudno jest ukrywać emocje, przed osobą, przy której czujesz się naprawdę sobą, przy której wszystkie zmartwienia odchodzą na dalszy tor. Przed osobą, której uczuć jesteś pewna, mimo że jest z tych co ich noe okazują. Ale czujesz to. Czujesz to za każdym razem, kiedy samoistnie mocno Cię przygarnia do siebie, kiedy czujesz, że wtulając się w Twoją szyję, przyśpiesza mu bicie serca i z trudem hamuje łzy. Ale ty to rozumiesz. Doskonale to rozumiesz, ponieważ sama z trudem to robisz, żeby nie pokazać swojej słabości i to jak bardzo Ci trudno z jego decyzją. I mimo, że każda chwila jest naznaczona wyjazdem, to i tak są to najpiękniejsze chwilę, nawet te w których zasypiasz pierwsza, a budzisz w momencie kiedy on wtula się w Ciebie tak mocno. I za każdym razem, kiedy go widzisz, zadajesz sobie dwa pytania : pierwsze odnośnie tego, czy tak długa rozłąka w tak wczesnym etapie przetrwa. Oraz drugie, czy to jest ta prawdziwa, wyjątkowa miłość.Tylko czy czas jej nie zabije ...i na pewno przez ten okres będę tęsknić, jak nigdy, chociażby za głupim dotykiem jego rąk.. Ale podobno Łobuz kocha najbardziej.. i w to próbuje wierzyć ;) bo skoro łobuz kocha najbardziej, to wszystko co było między nami powinno przetrwać