chuj z tym zdjęciem

o wiele łatwiej stłuc lustro niż wziąć pędzel i przelać na płótno rozczarowanie
o wiele łatwiej inkryminować kogoś niż siebie
o wiele łatwiej żyć z przeświadczeniem, że skoro urodziłeś się samotny, to i zdechniesz samotny
o wiele łatwiej zostawić, pozbywając się tym samym zbędnego balastu niż zostać i pomóc
o wiele łatwiej porzucić
o wiele łatwiej uciekać
uciekać
a my wciąż karmimy się substytutami. kiedy ktoś się zorientuje, że na końcu tego dystansu nie ma mety, nie przewiduje się nagrody - traci sens. nie chce nic. a przed świtem zawsze najciemniej.
człowiek dostaje po głowie za coś, co nie do końca zależy od niego.
co ja mogę za obecne nieprzystosowanie do funkcjonowania w społeczeństwie
no co?
od miesiąca - dzień w dzień - przeżywam ten sam ból od nowa i od nowa.
i skoro nie ma Boga, to jestem sama.
i nie czuję się potrzebna.
i świat mnie nie lubi :)
gdzie jest moja serotonina?

Boże, niech ktoś mnie ratuje

wszystko o co proszę to pośpiech