uświadomiłam sobie dziś jak bardzo potrzebuję ludzi. tutaj, wokół siebie, obok siebie.
przez pewien czas skłaniałam się ku samotnej ścieżce, ale... teraz wiem, że nie uciągnę w ten sposób długo.

niesamowite, ile rzeczy jesteśmy w stanie powiedzieć czy zrobić pod wpływem emocji - zwyczajnego impulsu, któremu jednak nie powinniśmy pozwolić górować nad zdrowym rozsądkiem. przykre, że natura ludzka, nie wiedzieć czemu właśnie tak stworzona, działa całkiem na odwrót.
i jakoś dziwnie melancholijnie mi.
i siedzę i maluję obrazy z Tiersenem  w tle. przelewam na płótno to, czego nie powinnam w sobie dusić. wyzwalające? w pewnym stopniu na pewno. ale jednak nie do końca.

od zawsze cechowała mnie pojednawczość i nie potrafię prowokować w sobie nienawiści. i nikt nie powinien potrafić.
nie po to tu jesteśmy.

this is my biography