powoli dokonuję ekshumacji marzeń.
waham się jak łodź w sztormie pomiędzy szczęściem osiągającym euforię, a bólem  dla wyrażenia którego brakuje przekleństw.

i krzyczę, ale chyba ktoś umieścił mnie w odmętach próżni, bo tu głucho i cicho i niczego nie słychać. gówno w chuj.

"i jak ja stanę przed bogiem

czy - bogami - może

co będę reprezentował, gdy zacznę przestawać być

jaki będę miał bilans, jakie 'winien' i 'ma'

humanista - bez łaciny i greki

inteligent bez, choćby, angielskiego. rosyjski - słabo, i w razie czego danke szyn

z ledwie liźniętą rodzimą klasyką, która mnie zresztą żenuje i nudzi

z nieprzeczytaną biblią

ledwie zaczętym proustem, joyceem

bez obejrzanych teatrów i filmów

bez... prawie wszystkiego zresztą, czego nie było w telewizji

z niezbudowanym domem

niezasadzonym drzewem..."

Nic Śmiesznego

something good tonight will make me forget about you for now