para-noir 

Kilka długich czasów minęło.

O tych kilka czasów głupsza i bardziej sceptyczna będę musiała pobłądzić trochę po świacie, by załagodzić ból sączący się z niespełnienia.

I może w końcu trafię kogoś, kto zamiast ciągnąć w stagnację i nałogi, pociągnie w południowe czy zachodnie strony Europy albo na inny kontynent.

bo chyba tylko to będzie miało szanse wprowadzenia mnie w beztroski stan zapomnienia o rozczarowującej rzeczywistości.

Najgorzej prezentuje się fakt, że ja w głębi duszy wcale nie chcę nie pamiętać. Pragnęłabym wrócić do ciepłego z Tobą łóżka i obejrzeć po raz setny Władcę Pierścieni, ale to niekończąca się spirala mojego upadku. Bo nie dobrze jest czuć, że się skoczy za kimś w ogień, kiedy ten właśnie ktoś z łaski swojej tylko poda ci zapalniczkę w ogóle nie mając zamiaru wspólnie płonąć.

Najlepiej mi wyjdzie jak nie zmięknę.