PLEASE, NOT SLYTHERIN 

znośnie całkiem.

 nie nadążam troszkę. wydaje mi się, że wczoraj był piątek, ale ku mojemu zdziwieniu wszędzie pokazuje się napis "wtorek". może wszystkie kalendarze świata są zwyczajnie niewydarzone ? 

właściwie byłoby sympatycznie, bo taki też był weekend. dużo pizzy, dużo sympatycznych osób (!), dużo horrorów i jeszcze więcej pianina. byćmoże znalazłam swoje powołanie, chociaż wydaje mi się, że nie istnieje (jeszcze !) taka profesja jak "aprobowanie utworów granych przez kuzyna". 

z drugiej strony chcę już święta tak bardzo.

może to dlatego, że jestem świętoholikiem ? (wciąż myślę o wyjątkowo treściwym liście do dyrektora polsatu, odnośnie głupawego pomysłu jakim jest 'Kevin...' w listopadzie. Kevin to synonim świąt !)

z jeszcze innej strony (to nie ma za grosz sensu, ale nie będę się wysilać na logiczne myślenie) ostatnio wiele rzeczy mnie denerwuje.

moją niezawodną metodą na wewnętrzne represje jest oddanie się fali filmowej (chociaż drugim, tajnym zadaniem tejże "fali" jest uleczenie mojego wciąż boleśnie przypominającego o sobie kaca serialowego!). tym razem w ruch poszedł Tarantinno. Bękarty Wojny (WALTZ, WALTZ, WALTZ ! <3) wykreślone z listy od wczoraj, natomiast dzisiaj była pora na Kill Bill vol.1.

podsumowując - czekam.

na weekend.

na święta i wszystko co z tym związane.

na mikołajki.

na kolejny wieczór teatralny.

na okazję do nieprzyzwoicie długiego snu.

na świąteczny wyjazd do Krk z dziewczynami w poszukiwaniu prezentów (ten punkt aż się prosił o wyodrębnienie !)

na zakup nowej książki Kinga.

na przyjazd Pauliny (która wczoraj wróciła do Krk po zaledwie dwóch dniach).

na liceum (ostatnio tak bardzo !).

na wakacje.

na premierę nowego odcinka PLL.

na obejrzenie 'W pierścieniu ognia' (taaaaaaak małoooooooo jeszcze, dwa lata czekania nie poszły się jebać <3)

na Interstellar i Hobbita.

na coś co nie należy do ram codzienności.

i jeszcze jedno ->

ZAKOCHAŁAM SIĘ. #ISupportDawidPodsiadlo