blay bra

Gdzie dąży droga gatunku, 

krzyczeć nie wystarczy, potrzeba nam ratunku, 

nie na posterunku, mów mi tam - mów mi tu, w zaułku,

dopuściliśmy do rabunku, naszego wspólnego trunku, 

do życia powoli - stosowny stosunek stosunku,

czyli żaden, omijasz każdego dobrego kierunku radę,

masz to za zabawe - może tak jest, 

ale widzisz gdzie byłeś - przeszłość zabezpieczona hasłem.

i mówię wam znów zmieńmy ludzie temat,

bo cięgle nawijka się kręci,

wśród złości nienawiści i tego co jest nie tak,

jesteście bzdurami owładnięci.

a ja i w kieszeni i na stole w bletach,

może to was już zachęci,

nie traktuj koluniu tego jako nietakt,

bo już smoluszek się nęci.

W sumie, tak naprawdę - po co się tym przejmować

wzieło cię na zarób hajs, a oduczyło kochać,

wzieło cię na promo szajs, a przestałeś pojmować.

a są inne rzeczy które nalezy mieć w głowach. 

wszystko dzieje się szybko, teraz - kiedy przypomniam to sobie tylko. 

ale w pewnych chwilach, kiedy to wspominam

wiem że czas się zatrzyma,

i to będzie klimat.

pamiętam że niejedno traci sens,

chociaż jeszcze nie wiem gdzie jestem,

może było i jest wiele miejsc,

czy znajdę swoje nareszcie?

nieraz gubię się w tych wszystkich krokach,

chociaż nie stoję w miejscu - czasem się cofam,

cofam się do wspomnień, zaległych spraw,

odliczając w przód - raz dwa, raz dwa,

to ciąg który trwa i będzie trwać,

niezależnie od tego - czy masz ochotę stać,

bo życie pokaże że nie tędy droga,

a mimo dobroci, nie szczędzi też w progach.