od niedawana miewam naprawdę przerażające sny. nie wiem czy to może być spowodowane, ale na samą myśl o nich, po ciele przelatuję mi nieprzyjemny dreszcz. widziałam mojego brata martwego w wannie, najgorsze było to, że zrobiła to moja mama. on, bez koszulki, z otwartymi oczami, leżący bezwładnie, nie oddychał. od razu po tym obudziłam się i już nie zasnęłam ponownie. bałam się, że sen powróci, jego częśc dalsza.. nie chciałam  tego. 

dzisiejszy dzień zaczynam od... tak naprawdę nie wiem, nie wiem za co mam się zabrać. jak na razie, wstałam, zjadłam kilka otrębów i teraz siedzę przed komputerem, zastanawiając się jak spożytkować dobrze ten dzień. nie mam siły, głowa mi pęka, brzuch boli, nie mogę wykonać nawet żadnego najmniejszego ruchu. pod tym względem nie znoszę być kobietą. 

kocham Cię.