[i]Tutaj spoczywać będą nieżywe zwłoki zmarłej kobiety. Żadnego epitafium - została ona zapomniana już za życia. Ale miała bardzo ładne skarpetki.[/i] Ile osób zauważy? Ile zajrzy? Ile osób zrozumie? Ile zareaguje? [i]>>>Jai guru deva om[/i] Tak, cieszę się z miejsca gdzie mieszkam. Jestem sama w domu. Wyłączam muzykę. Cisza. Wychodzę, zamykam drzwi. Zaledwie kilka kroków, mijając piękną, kutą czarną bramę. Las. Cisza. [i]>>>Hitori heya no sumi de[/i] zostało kilka tzw. znajomości. poza tym - cisza. kciuk mi się rozpada. A potem są tacy - co nie dożyli radości witania wiosny. Bardzo ładnie dziś przyłożyłam łbem. :) Otworzyło mi to kilka korytarzy. [i]>>>szyderczy śmiech i krzyk rozpaczy[/i] potrzebuję koncertu i spojrzenia z własnej woli [i]>>>Time to burn, all our lifelines are gathered round >>>with a speech from the back of a postcard >>>all the memories free in one bound. >>>Free, and gone to ground, >>>free, and gone forever; >>>Free, and gone to ground, >>>so I will remember >>>so much lost and found. >>>Here we are with time to burn.[/i] słowem zakończenia - za napisanie niniejszej notki chciałabym podziękować: johnowi lennonnowi, zdzisławowi beksińskiemu, mojemu komputerowi, rybie z talerza, danny'emu sugermanowi, zespołowi winowajcy, emily burton, peterowi hammillowi i sobie. Tylko jedna z w/w osób jest conajmniej żywa.