Ale jesteśmy.....

vaust Dziękuję za jakąkolwiek pamięć, małą, dużą to nie istotne, każda jest wielka. Życie niestety toczy się dalej i nic już tego nie zmieni. tak już po prostu jest. Krzyśku nie chciałby aby ciągle płakać, wspominać o nim to ważne. On zawsze mówił, że poprzez wspomienia człowiek ciągle żyje, chociaż tak, albo aż tak..... Dziękuję

~bebe Nie musi Pani dziękować za pamięć, ona juz jest elementem stałym co do osoby Krzysia. I nie jest to czymś oczywistym a wynikajacym z wartosci jaka przedstawial będąc na ziemi...;)
Brakuje mi myśli... One z czasem zanikaja albo sa juz poznane a chciałoby się więcej i więcej... tak jakby wciaż tu był i chociażby pisał fotobloga w dalszym ciągu. Ja dziękuje, ze raczy nas Pani kontynuacją tej strony, ze ciagle mozemy wrócic do innych Jego mysli zawartych w notatkach.

~bebe Boli mnie czasem niewiedza dlaczego jest TAM a nie z Nami, czy posunął się do tego wszystkiego z milości i chęci bycia bardziej wolnym?
Nic nie mozna mieć Mu za zle bo Jego istnienie bylo czymś wspanialym...
Przepraszam, że teraz wyrzyguję tu to wszystko i moze to Panią jako Jego mamę zaboleć ale tak długo dusi sie to we mnie że boje się że peknę.
Przepraszam...

vaust Nic nie wiadomo tak w 100%, ale nie sądzę że z jakiejś miłości, on nie uciekał od miłości, z pewnością też nie z chęci bycia bardziej wolnym, wolnym od miłości. Nie oo, on bardzo kochał ludzi, czasami się dziwił pewnym postrępowaniom, słowom, ale akceptował takich jakimi byli. To dziwne, ale teraz jakby jego słowa są bardziej zrozumiałe, w pewnym sensie już bardziej bolesne,bo on ich nie wypowiada, ale piękne. Wiele opowiadał o kolegach,koleżankach, dla niego opinie dziewczyn były czymś bardzo ważnym i znaczącym. Wielki z niego "filozof", myśliciel, tego i mnie nauczył lub może ja go. Niby rozumiem jego zniknięcie, ale jest ciągle pytanie szkoda, jak żyć, dlaczego, po co, czemu? Niby wiem, a może tylko tak mi się wydaje. On jest z pewnością TAM, gdzie już teraz być powinien i jest mu TAM dobrze.Cięzko to zrozumieć, ale trzeba wierzyć i tak myśleć jest wtedy lżej, łatwiej. Co mam innego myśleć i w co mam wierzyć. Inne myślenie nic nie da, nic już przecież tej sytuacji nie zmieni. Ja, MY, Wy jesteśmy Tu, a ON już TAM. Pamiętajcie jednak, że ON nieustanniez uśmiechem patrzy na nas.pa pa

vaust Dzięki, mi też się podobają