Odkąd zaczęłam pracować, nauczyłam się doceniać pewne rzeczy. Gdy wracam do domu, strasznie chce mi się słuchać muzyki, czuję jakbym odkrywała ją od nowa, cieszę się jak dziecko. Wcześniej to muzyka zawsze "leciała" gdzieś w tle, gdy siedziałam przed komputerem. A teraz ? Chcę jej słuchać i wsłuchiwać się w każdy drobny jej element. To jest wspaniałe...

Chciałabym, żeby było lepiej, mam chęć spotykania się z ludźmi, nie chce mi się siedzieć w domu. To jest wspaniałe. Przez całe wakacje siedziałam tylko w domu przed komputerem, wieczorem rolki i tak codziennie było. Ta rutyna prawie mnie zeżarła. Na szczęście już tak nie jest... Jutro pewnie pójdę no moje kochane rolki, chyba przez 2 tygodnie nie jeździłam, szmat czasu. 

Dzisiaj odezwała się do mnie ta 'typiara' przez którą umieściłam wpis pt : "wy*ebane !". Strasznie się tłumaczy, ale ja nie chcę jej wybaczać, bo znowu będzie tak samo... ehhhh

Teraz siedzę i dodając ten wpis słucham piosenki "nieznajomy" i czuję się tak spokojnie. Ta piosenka powoli ogarnia moją duszę, czuję to. Wspaniałe uczucie, mam ochotę usiąść przed ogniskiem, wpatrywać się w ogień i myśleć (takie małe marzenie)...

Coraz to większy chaos mnie ogarnia, kumulują się wszystkie emocje z ostatnich miesięcy. Niby nowy etap życia się zaczął, ale wciąż zostaje tęsknota za tym starym... Ale nie chciałabym wracać do tego co było wtedy. Wtedy byłam zakłamana, oszukiwałam sama siebie. Teraz staję się powoli sobą, staję się szczera i otwarta na ludzi, jest postęp i to mnie cieszy.

http://www.youtube.com/watch?v=KmrbXxlXTiM