[b]Jestem niebem obserwujacym chmury. A wydarzenia,ludzie, sytuacje to obłoki, które po mnie przepływaja. Tylko przepływaja. Dlatego nie próbuję ich zatrzymac, bo na pewno odpłyna wczesniej czy później. Gdy przytrafi mi się coś pięknego albo bolesnego, powinnam robic krok, odstapic od siebie i popatrzec z dystansu. Ludzie których kocham, to własnie takie obłoki. Są w moim niebie dłużej lub krócej, ale nigdy na zawsze..... [/b]