Little.

Wyjadłam Ci prawie wszystkie orzechy z czekolady.. ale jeszcze troszkę zostało! ;)

"Tam dom twój, gdzie serce twoje" 
 Dzisiaj się bałam. Bałam się wojny, nietolerancji, chaosu. Wczoraj śpiewałam. I płakałam. 
Nie rozumiem. Mała ojczyzna nijak ma się do molocha, siatki połączeń wiążącej ten cały zewnętrzny świat. Pieprzę to!
Nie potrafię rozszerzyć się na te powiązania. Nie chcę się otwierać  na ten strach. Mam tu, to małe, zawężone, bezpieczne. I nie obchodzi mnie to, że oni sobie nie radzą. Że nie potrafią wykształcić w sobie tego rodzaju inteligencji i empatii? Po co im ta agresja? Po co hierarchie? Czy nie potrafią być szczęśliwi i nieszczęśliwi w sobie?
Czy anarchia nie byłaby właśnie tą wytęsknioną utopią? Czy nie wystarczy nabrać odrobiny świadomości i wzajemnego szacunku? Szacunku z prostej przyczyny- do istoty człowieka? 
Twoja wolność kończy się tam, gdzie zaczyna się wolność drugiego człowieka. 
To przecież takie proste. Odrobina szacunku. 
Nienawiść do innych rodzi się od środka. Wyrasta z nienawiści do samego siebie.