W ramionach niosę marzenie

Co czeka mnie jutro?

Obawy, wciąż uderzają we mnie jak wiatr o okna mojego pokoju.

Czy jutro kiedykolwiek nadejdzie?

Gdyzadzwoni dzwon wiszący nademną, stary, zardzewiały,

Gdy zadzwoni, upadnie z hukiem na tego nad kim wisi.

Czy dałoby się po tym podnieść?

Czy dałoby się po tym istnieć?

Wątpie, całe moje życie ułożone na bardzo chwiejnej szali.

Jak to naprawić, jak się nie martwić?

Otacza mnie zbyt wiele pytań, żadnego wytłumaczenia.

Wciąż i wciąż, wciąż i wciąż,

Oddam duszę, oddam dom, oddam wszystko co cenne.

Byle nie utracić to co najważniejsze.

I tak nieziemsko piękne...

Rozpoczynając dzisiejszy wpis moją dzisiejszą poetyczną twórczością, chciałbym się podzielić czymś, czymś własnym. Na tym photoblogu pełno zdjęć moich lub też innych gitar, lecz nigdy nie miałem szansy w jakiś sposób tutaj przedstawić czy cokolwiek na niej potrafię zagrać. Ostatnimi tygodniami poświęciłem się na tworzeniu własnej twórczości, czymś co mógłbym przedstawić innym, pokazać część siebie i to co na ten instrument przenoszę, jakie emocje czy też uczucia. Dwa tygodnie temu miał miejsce wieczór poetycki w liceum mojego kolegi lonelyblackangel (którego swoją drogą poznałem dzięki Photoblogowi, cieszę się że dzięki niemu mogę poznawać ludzi), zaproponował mi wystąpienie tam razem z nim, ja grałbym na gitarze a on śpiewał. Także postanowiłem coś stworzyć na ten występ i efektem jest piosenka (niestety tutaj bez jego wokalu, pełniejszą wersję dodam potem kiedy się z nim spotkam i go dogramy) o nazwie Melancholii Zachód.

Mam nadzieję, że przypadnie wam do gustu :)

Ventreu - Melancholii Zachód

W końcu mogłem wymyślić nazwę dla swoich projektów muzycznych, a ile się namęczyłem by na coś w ogóle wpaść!