A może czas zacząć wszystko od nowa? Tylko już wiem że to niczego nie zmienia w ostatecznym rozrachunku. Prędzej czy później, skończe z milionem anafor w mojej głowie. Po co o tym mowić, po co wypowiadac zbędne wiązanki przekleństw. Każdy broni się jak może, trudno jest nam przyznać się do błędu. Dlaczego pierwszy lepszy ćpun ma prawo mówić Tobie jak masz żyć i wytykać Ci błędy? Dlaczego do zwykłej dziwki nie dociera fakt że jedna osoba wytknęła jej opinie wszystkich a nie tylko swoją. Dlaczego w krytyce nie dostrzegamy tego że czas na jakies zmiany i gdybyśmy byli całkowicie wiarygodni, nikt nie odważył by się nam zarzucić zwykłego kurestwa? Nikt nie powiedział że bycie fair jest proste. Jednak w nocy, kiedy nie musisz niczego udawać dopada Cię ukryty potwór siedzący w głębi twojego ciała, a zwany jest Sumieniem. Czy jemu też masz odwagę zaprzeczyć? Myślisz że dasz rade oszukać Siebie?

A co by było gdyby rolę się odwróciły?