photoblog.pl
Załóż konto

A potem roztrzaskam swoją duszę 

Siedzę zalana łzami

Potok płynie rwisty i silny

Cierpienie przeżywamy sami

Mimo że nasz obraz jest mylny

 

Boję się jutra, boję się wszystkiego

Boję się nie chcieć żyć

Lękam się, że w końcu dojdzie do tego

Przestanę gdziekolwiek być

 

Bo upadłam najmocniej na świecie

I nie godzę się z całym tym bytem

Mrok występuje nawet w lecie

Wierzę, że rozmyje się ze świtem

Dodane 21 PAŹDZIERNIKA 2021
17
Zarejestruj się teraz, aby skomentować wpis użytkownika tosia1702.