Tylko ja

Pod maską codziennego uśmiechu , ukrywam ciagły żal i smutek ________________________________________ "nie mówiłem uśmiechem bo uśmiech wypadł na ostrym zakręcie zniknął nie krzyczałem strachem strach jest niemy stoi pod ścianą patrzy i nie podbiegłem na szybkich nogach bo moje nogi nie chodzą rosną tylko wtuliłem głowę w twoje miękkie współczucie i było tak jak sen kota mruczącego pod piecem Moj nowy kawałek "jak?Gdzie?Poco?" Nie ma dedykacji Był napisany niesamowicie łatwo wyszedł tak jak wyszedł Mnie sie nawet podoba : P Jest napisany... Czuje to, czuje że jest z serca, ze to, co napisałem na tym białym kawałku papierka, to jest to samo co wypełnia moje serce coś co dla jednych może wydawać sie smutne (i liczę sie z tym ze napewno ktoś napisze, „dlaczego znowu smutne") lub ponure, dla drugiego nie musi wcale takie być!!! Ten kawałek akurat jest taki, bo chciałem pokazać wszystkim, to jak wygląda moje serce I jeśli ktoś zrozumie to co chciałem przekazać w tym wierszu, to zrozumie również to, co chce często przekazać w życiu codziennym. Wiec to, czego nie potrafię wyrazić zachowaniem, dzisiaj wyraziłem wierszem i tutaj nie interesuje mnie czy komuś sie ten wiersz się podoba czy nie, czy są fajne rymy, czy jest dużo błędów, dla mnie liczy sie tutaj to, co czuje i to, kto to zrozumie... I jak? I gdzie? I poco? Przybądź do mnie dziś z pomocą Jak mam zrobić, jak mam żyć? Czy tak ciągle musi być? Pomódz nie chcesz, nie ma sprawy Lecz nie zabieraj z życia barwy Niech zostanie tak jak jest Zróbmy sobie z życia test Bez zazdrości, bez miłości Żuć o kamień suche kości Biegnij, nie patrz się do tyłu Bo tam tylko chmura dymu Czy wiesz, co to, co to jest? Czy potrafisz rozszyfrować ten gest? To jest taka życiowa nauka Coś ci w głowie ciągle stuka Boisz się radości wielkiej Boisz się miłości wszelkiej Boisz się czułości, czułej Boisz się nadziei burej PRZESTAN, przestań przyjacielu Tak zginęło bardzo wielu Życie nie jest jak w burdelu PRZESTAŃ, PRZESTAŃ PRZYJACIELU