Gliniane serca

Ohayou, a w sumie teraz to już konban-wa (jap. dobry wieczór). Nie chce mi się zbytnio pisać więc przejdę do sedna od razu.

Nudziło mi się więc postanowiłem ulepić z gliny serce dla kogoś, nie ważne dla kogo. Niby nic takiego ale mój chory mózg od razu zauważył ciekawą rzecz. (LOL, fajnie brzmi, co nie?) Otóż gliniane serce i ludzkie "serce", w tym sensie uczucia, są bardzo do siebie podobne. Wymienię kilka analogii w punktach, tak najłatwiej mi to przedstawić:

1. Im więcej razy serce pęknie i się skruszy, tym więcej trzeba poświęcić na nie gliny. - to jest chyba proste do zrozumienia. Jak bliska nam osoba nas porzuci i zrani serce, to potrzeba o wiele więcej się napracować żeby je z powrotem "naprawić". Z każdym razem jak sytuacja ta się powtórzy to trudniej z tym żyć i trudniej "zalepić" taką ranę.

2. Gliniana po wyschnięciu jest twarda jak kamień i krucha - bez wody, czyli w tym przypadku pozytywnych emocji, nasze uczucia tracą na "elastyczności", stają się bardzo kruche, łatwo jest osobę z takim sercem zranić.

3. Wystarczy dać glinie trochę wody, a staje się plastyczna, jednak jeżeli przesadzimy to zaczyna się ona rozpływać i nie da się jej modelować - trochę czułości dobrze wpływa na nasze samopoczucie, stajemy się "plastyczni" i łatwiej nam się otworzyć na ludzi. Nadmiar jednak takiego czegoś wpływa źle na nasze serce, stajemy się bardzo płytcy, ograniczamy się do przyjemności i "rozpływamy" się. Nie potrafimy już dobrze oddawać emocji, a żeby pozbyć się nadmiaru "wody" potrzeba dużo wysiłku i ciepła. (ciepło właściwe wody to 4,2 kJ/kg*1K)

4. Wypalając glinę sprawiamy że nie nadaje się ona już do obróbki. Staje się kamieniem, z którym jedyne co można zrobić to albo rozbić, albo pozostawić takim jakim już jest, nawet jeżeli się nam nie podoba. Podczas tego procesu uwydatniają się wszystkie pęknięcia i wady - ogień to negatywne emocje, wysuszają one nasze serce, powodują że staje się ono zwykłą skorupą, bez uczuć. Wszystkie nasze "pęknięcia" w sercu się ujawniają, nawet jeżeli były one doskonale ukryte. Rany w nim pozostają na zawsze, czy tego chcemy czy nie.

To by było na tyle. Kilka innych podobieństw da się jeszcze znaleźć ale nie chce mi się już ich pisać.

Hmm... co by tu jeszcze napisać... a no, nie wiem.

Dobra, czymajta się wy co mnia czytacie.

Have a nice day (or night, whatever).

btw. serce ze zdjęcia NIE JEST moje. Wybrałem byle jakie z Google.