no tak to prawda. nie lubię się tu rozpisywać za bardzo.

dzisiaj jednak będzie inaczej. tak sie zastanawiam

ile trzeba z siebie dać, żeby dostać coś w zamian.

oczywiście dobrze jest być bezinteresownym, tak tak.

ludzie zapominają o tym, że nie każdy może być

pępkiem świata i że nie wszytsko należy sie wlaśnie

im. męczy mnie już troche ten wyścig szczurów.

coraz częściej o wartości człowieka świadzczy

metka i ilość znajomych na fejsie. nie lubię tego!

nie narzekam, chociaż jestem marudą na pełen

etat. panikarą też.

już dawno pogodziłam sie z tym czego nie mam.

ostatnio sie nawet z tego śmieje. nadmiar wolnego

czasu powoduje nadrobienie zaległości w

nicnierobieniu i może powrót do ulubionych

filmów. "nie odkładaj na jutro tego co masz zrobić

dziś"... nawet nie staram sie tego robić.

koniec roku, który zawsze rodzi wiele pytań i

przypomina o rzeczach, które mieliśmy zrobić.

postanowienia noworoczne? w tym roku ich nie będzie!

nie będzie bo po co planować. nie zatrzymywać się...

to jedyne postanowienie. dość realne. czytając postanowienia

zeszłoroczne stwierdzam, że były one zbyt zależne od innych

osób. czy udało się? ...

jest takie jedno postanowienie. coroczne. niezmienne.

" jak za bardzo chcesz to zawsze spierdolisz"

dlatego w tym roku go nie będzie.

za dużo daje od siebie.

jest takie jedno zdanie, które otworzyło mi oczy.

na prawde. kubeł zimnej wody. czułam sie jakby ktoś mnie

mocno uderzył. tak mocno, że jeszcze poprawiłam uderzając

głową o ziemie. zdania, które najbardziej wpływają na nasze życie

są wypowiedziane zupełnie nieświadomie.