love is in the air...

No to ten... Chciałabym tą notkę poświęcić komuś specjalnemu. Nie muszę pisać komu, bo wystarczy, że ta osoba wie, a wie na 100%.

Ten ktoś jest cudowny. Zawsze opiekuńczy, czuły, lekko infantylny i nieokrzesany. Jest nieprzewidywalny, dlatego nie wiem czego się po nim spodziewać. Czy może akurat mnie przytuli, czy będzie usiłował zabić? No, to może lekkie skrajności. Ale mam wrażenie, że życie z nim będzie usypane właśnie skrajnościami. Uwielbiam rozmawiać z nim godzinami o niczym, o nas, o przyszłości, przeszłości i wszystkim innym. Wystarczy, że na niego spojrzę. Mogę godzinami śledzić linię jego ust, wykrzywiających się w tym cudnym uśmiechu. Uwielbiam patrzeć w jego oczy. W te oczy, po których widać wszystko. Lubię jak się złości, bo robi to jak dzieciak. Taki słodki dzieciak, który może tylko pokrzyczeć, a to i tak niczego nie zmieni. A teraz tak bardziej egoistycznie. Lubię, kiedy mnie całuje, kiedy mogę zapomnieć o wszystkim, kiedy wiem, że mu zależy. Lubię, kiedy mówi, że jestem idealna, chociaż oboje wiemy, że to nie jest prawda. I w sumie uwielbiam w nim wszystko. Może troszkę za bardzo mu ufam, ale na tym chyba polega miłość. <3