Love

Przemierzał on jeden z kręgów piekielnych, gdyż tam jego miejsce było. Biegł on ku wzgórzu gdyż tam czekała na niego wolność, biegł póki mu życie miłe. Chciał on się wydostać z tego pustkowia. Słońce tu nigdy nie wschodziło bo i nie miało dla kogo. Nigdy to miejsce nie odczuło ciepła czyli też i nic tu nie urosło. Kiedy tam bywał czuł tylko na swojej szarej, zniszczonej skórze zimny powiem śmierci. Nigdy nie spotkał tam żadnej osoby a jedyna co widział to trupie czaszki i wielką górę której szczyt znikał gdzieś w chmurze pyłu. Mimo że miał skrzydła w królestwie piekieł nie było podziału na skrzydlatych i nielotów. Będąc gościem niosącego światło zawsze musiał się poruszać pieszo lub przy pomocy swojego przyjaciela.  Zawsze bał się tego kręgu ale lubił tu przychodzić bo zawsze widział głupotę ludzi którzy zostali tam strąceni. A byli to samobójcy, nieszczęśliwe zakochani Ci którym udała się próba samobójcza. Zatracili swoje człowieczeństwo, odebrali sobie to co mieli najcenniejsze. Podli egoiści, myślący tylko o sobie, chcieli uśmierzyć sobie, bo coś im w życiu znów nie wyszło, poddali się, potknęli gdzieś na kamieniu i nie mieli odwagi się podnieść a świat taki zły znów nie poddał im ręki musieli tak leżeć. Kiedy tam był zawsze szydził, niewyobrażalnie szydził z ludzkiej głupoty.  On też kochał, nie był pozbawiony ludzkich uczuć, choć do człowieka mu daleko było. Kochał on każdego człowieka na ziemi, szanował go i wiedział ze każdy ma prawo do życia. Kochał, nigdy nienawidził znał to ale nie stosował. Umiał kochać tylko ludzie zapomnieli o tym co On dał im na samym początku, zaczęli czuć wyższość nad innymi i uczucie miłości która On im znikło już niepowracalnie . Teraz jest tylko imitacja, egoistyczna rządza.  A on dalej przemierza ziemie z gwiazdą zagłady. Grzech pierwszy miłość.

Love 

Jedziemy podbijać Kraków. Czas rozpocząć Krakowską Bitwę o kwadrat!  Ten dzień może być waszym pierwszym i ostatnim!