Jedna chwila, jedno tchnienie, dwa serca, które już nigdy nie będą biły wspólnym rytmem. Smutne ale prawdziwe niestety. Teraz przyszedł czas na wyciąganie wniosków. Serce boli po raz kolejny ale może z czasem przestanie. Kolejna czysta kartka czeka na zapisanie. Jak będzie? Tego nikt nie wie. Wiem tylko tyle, że muszę znów się podnieść i żyć tak aby nikomu nie robić przykrości. Gosiu to właśnie Tobie dedykuję ten wpis. Dziękuję za wspólnie spędzone chwile. Będzie mi Ciebie brakowało ;(