Imprezka!

21.02.14r

Tamten dzień, pod wieloma względami był inny niż wszystkie. Nie grałam wtedy w lola, przeprowadziłam z kimś ważną rozmowę, po czym wymiotłam na imprezę na której zalałam się w trupa.

Tak naprawdę nie przepadam za imprezami, piciem. To nie dla mnie.

Dobra bania była.

Kategorycznie zakończyłam ten chory cyrk.

I od tamtego momentu wyjebka po całości.

Żyje tak jak JA CHCE.

I nigdy, przenigdy więcej nie będę dla kogoś inna niż jestem - to nie wypala na dłuższą mete. A zresztą, ludzie.. Pamiętajcie.

Nikt nie jest wart tego żeby się dla niego zmieniać.

Ja popełniam ten błąd, ale ta osoba nie była warta tego.

Jestem dziwna, ale jestem sobą.

kocham siedzieć przy kompie - chociaż nie lubie siedzieć, wole leżeć.

uwielbiam gotować - ale nie lubie jeść.

jestem duszą towarzystwa  ale zarazem ubóstwiam samotność.

lubie głośną muzykę - cisza mnie uspokaja.

Ogólnie sama siebie nie czaje, nie rozumiem, nie ogarniam.

Mam bardzo ciężki charakter, jestem świadoma tego.

Ale dzięki temu wiem że mam prawdziwych przyjaciół przy których nie muszę grać kogoś kim nie jestem.

I TO JEST NAJLEPSZE.

Macie nutę:

https://www.youtube.com/watch?v=Wkv6gBGjSXU

Jezu, ja czasami mam tak dosyć tego wszystkiego co mnie otacza, chce się aż uciec od problemów, codzienności.

Ale z drugiej strony.

To nie rozwiązanie problemów - uciekanie przed nimi.

Już raz chciałam uciec dosłownie od problemów, na dobre mi to nie wyszło.

Ale naprawdę, całym sercem wierze w to że nic nie dzieje się bez przyczyny, gdyby nie tamta sytuacja.

W dalszym ciągu tak pusto bym patrzyła na ten świat, nie starałabym się ani troche rozumieć słabych ludzi.

Ta pewność siebie gdzieś ze mnie uleciała. może i troche zamieniła się w egoizm, fakt.

Gdyby nie to KIEDYŚ, nie poznałabym tylu wspaniałych ludzi, nie byłabym "sobą"

Ale to naprawdę cholernie trudne.

TYLE.