` Reality is curiousity.

Nieopisane szczęście zapisywane na kartach życia. Taki piękny paradoks.

Myślę dlaczego ludzie są.. Albo nie. Dlaczego niektórzy ludzie są tacy dziwni, że aż po prostu nic tylko wzdychać teatralnie.
Nie rozumiem fałszywego udawania, fałszywego toku myślenia. Kogo probuje się tym oszukać? Innych? Siebie? Na to pytanie mogą sobie tylko i wyłącznie odpowiedzieć te osoby, które coś z tego rozumieją.
Podstawowe pytanie: dlaczego?
Żeby uzyskać łaskę? Poparcie? Współczucie? Zaufanie? Zbliżyć się do kogoś, by mieć o nim informacje? By w razie czego móc wyciągnąć z kogoś coś wartościowego lub coś dzięki czemu będzie się miało przewagę?
A przewaga jednej osoby najczęściej prowadzi do przegranej drugiej osoby. Ale chyba tak oczywisty fakt skojarzyłoby nawet dziecko.
Lecz dziecko nic z tym faktem nie zrobi, bo dla niego to tylko fakt. A dla osoby potrafiających wyciągać rzeczy z treści, jak magik królika z kapelusza, takie fakty mogą przysłużyć się do stworzenia całkiem ciekawych taktyk, teorii.
Człowiek może dużo, jeśli wie kim jest. Jeśli wie jakie ma słabości, zna swoje możliwości.
Choć niektórzy mają tak wielkie ambicje, że mierzą ponad swoje możliwości, prawda? - wiesz że to zdanie akurat do Ciebie. Dobrze wiesz.
To dobra cecha, choć nie powinnaś nakładać na siebie takiej presji.
Wiem że lubisz czytać moje wywody. A ja dlatego je piszę.

Huh, powinienem zacząć coś robić z PostCrossing'iem. Przydałby się jakiś progress w tym kierunku. To może być całkiem niezła zabawa, dzięki Chii~

Czekam sobie na Ciebie i piję w końcu koktajl truskawkowy! Ha!
Ale też jestem głodny, więc muszę coś zjeść.

Kocham Cię!