Szare życie

To już koniec wiem że jestem sam i nie pomoże mi nic.Codzienna szarość mnie dobiła jestem zdany tylko na siebie. Przemykając pomiędzy betonowymi murami zdałem sobie sprawę iż nie mam życia..nigdy nie miałem...ten kraj ten świat odebrał mi całe człowieczeństwo. Stajemy sie zwierzętami we własnym zoo. Chora psyhika to codziennosć każdego z nas. Zwichnięte życia tysiaca osób bez twarzy... oddanie mojej duszy wprost w tych słowach jako ciężkie przeżycie... "Obiecali nowy, lepszy świat używając pięknych, mądrych słów przedstawili idealny plan lecz nie każdy starał się jak mógł nasz mały chorobliwie duszny kraj brak wiary każdy bogiem sobie sam otoczyło mnie stado wściekłych psów coraz trudniej wstrzymać się od łez między nami strach, między nami brud nie do wiary jak łatwo zgubić sens nauczyłem się wydawać o tym wszystkim powściągliwe zdanie nauczyłem się wydawać o tym wszystkim chłodny sąd kto pomoże znaleźć nowy cel ? Kto pozwoli przebić się przez mrok ? Nasz mały chorobliwie duszny kraj brak wiary każdy bogiem sobie sam nie wierzę skurwysynom nie wierzę skurwysynom nie wierzę skurwysynom nie wierzę skurwysynom nie wierzę skurwysynom... " Coma- Nie wierzę skurwysynom