Tak sobie tylko myślę, bo wbrew pozorom czasem zdaża mi się myśleć, że rok temu byłam innym człowiekiem. Powinnam przeglądnąć uciekającą, bo sobie gdzieśtam jest zapisana i zajmuje 285 stron w wordzie -.- Ale nawet bez przeglądnięcia owej mojej głupoty potrafię powiedzieć, że się zmieniłam. Nie mówiąc o tym jakim sposobem pisałam wtedy, a jakim piszę teraz. Może nie było to $$uIit@$n3, ani PoKePoKe, ale pisałam idiotycznym sposobem i idiotyczne rzeczy. A co robiłam, jak się zachowywałam, to w ogóle noł koment. Nie wiedziałam co mnie czeka, cieszyłam się tym co mam - i właśnie brakuje mi tej beztroski. Teraz patrząc za siebie, mogę przewidzieć jak będę żyła w przyszłości, wtedy nie miałam o tym zielonego, ani różowego, ani żadnego innego pojęcia. Byłam dzieckiem, które przyszło z podstawówki, z karteczkami Łicza i dinozaurami za plecami. Dobra, bez przesady, nie zbierałam dinozaurów xD Ale w każdym bądź razie nie miałam pojęcia o rzeczach, które stały się dla mnie codziennością. Owych rzeczy się nauczyłam. Gimnazjum jest okropnym przejściem z 'dziecka' do 'dorosłego'. I właśnie w gimnazjum nachodzi myśl, że już nigdy nie będzie się dzieckiem. Jedni tego żałują, inni się cieszą. Ja mam mieszane uczucia xDDD Mimo wszystko chciałam zauważyć, że ostatni grudzień przede wszystkim zamieszał w moim życiu. I coś jak Emcia, chciałabym go powtórzyć. Całkiem fajnie przecież było jak nie mogłam usiąść na ławeczce w trupim, bo 'Justa, nie będziesz mogła mieć dzieci!' i jak tłumaczyło się w domu kilkugodzinne wracanie z kościoła i ciągły brak modemu i takie tam. Trochę inaczej co prawda myślałam kiedy biegłam od ortodonty do berlinka żeby se fona doładować, a potem wzium bo czekają na mnie pood trupim. Fajnie się to wspomina xD Szkoda, że minęło. Zawsze można powtórzyć, ale przecież nie a się wrócić do tamtejszego wieku i w ogóle nie poznamy się drugi raz, Prs nie będzie miły dla Emci i ten, nie da się drugi raz. No. Ale my i tak to zrobimy. Bynajmniej się postaramy.