Aktualnie opw. : ,,Coś z życia" 

Świetnie się bawiła. Chłopcy zainteresowani tylko nią, lubiła takie życie. Do domku wszedł on. Alan złapał ją za rękę i wyprowadził. Ciągnął pijaną Tosię za sobą aż do oddalonego najdalej domku. Tak położył ją na łóżko, otulił kołdrą i usiadł koło niej. Nie wpuszczał tam nikogo. Nie przespał całej nocy. Nie patrzył na nią, martwił się tylko o to, żeby nikt tam nie przyszedł.

Rano z bólem głowy, zaspana Tosia siedziała na łóżku. Wpatrywała się w niego. W jego zamknięte oczy, na które opadały blond włosy.

Nadszedł czas śniadania, on nadal spał. Nie chciała go budzić. Poszła na stołówkę, tłumacząc Alana przeziębieniem. Wzięła porcję kanapek i ruszyła ku pokoju. Stał na ganku. Z trudem stawiała kolejne kroki. Podeszła do niego, wyciągnęła do niego rękę z talerzem.

- Proszę to dla Ciebie. Nie było Cię na śniadaniu, więc...

- Dzięki.

Wziął talerz i kierując się ku domkowi, stanął.

- Nigdy więcej się tak nie zachowuj.

- Jasne, przepraszam.