Dlaczego pasja jest ważna w życiu?

Bo dzięki niej człowiek może odnaleźć w sobie coś, czego nie odkryje podczas zwykłego, kolejnego dnia przesyconego codziennością. Jedna chwila wystarczy by poddać się czemuś, co sprawia nam przyjemnosć: czytanie ksiażki, gra na gitarze, jazda rowerem itd. W ciągu tej jednej chwili człowiek jest przepełniony pozytywną energią, która wręcz pulsuje w jego żyłach. Ale dlaczego nie możemy z całego życia uczynić jednej wielkiej pasji? Przecież z wielu rzeczy, czynności można wykrzesać coś pozytywnego.

Społeczeństwem schodzimy na psy, a nie zdziwię się jak niedługo ,i im będziemy oddawać pokłony. Ludzie pasje zamieniają na nałogi, krzywdząc przez to pozytywną postać ukrytą w zwykłej czynności. Grę w piłkę zamieniamy na grę w komputer, spotkanie towarzyskie w plenerze na seriale, przejażdżkę rowerem na przejażdżkę samochodem ( i to też do pracy)

Po co nam gigantyczne miasta, skoro ludzie płaczą w nich z samotności?

Po co nam komórki, skoro nie mamy ze sobą o czym rozmawiać?

Po co nam postęp, skoro uznajemy się za jego źródło?

Dlaczego zdjęcie z maratonu rowerowego?

Bo rower jest moją pasją której nigdy nie porzucę. Daje mi dużo, i chwała mu za to. Smutno aż sie robi jak tak patrze na Helene która wisi na ścianie z powodu pory roku. No ale zadowalam sie w ten czas gitarą:) Chce się znowu ruszyć w maraton, założyć obciślaczek, głodować sie na diecie kolarskiej, i pucować rower... oj chce...

I tak tego nie zrozumiecie...

Cyclists are no angels