W 2000 roku po jednym sezonie w barwach "Gwiazd" Tony zrezygnował z ligi brytyjskiej. W Szwecji i w Polsce nic nie zmienił. Walka o złoto była zażarta jednak cichaczem po tytuł sięgną Mark Loram, który nie wygrał ani jednego turnieju GP. Rickardsson zakończył sezon z brązowym medalem na drugim miejscu sezon zakończył Billy Hamill. Ciekawym faktem tego sezonu jest to, że GP Coventry wygrał Martin Dugaard, który nawet nie wziął udziału w treningu przed zawodami, ponieważ pomagał ojcu na farmie. W Polsce w Lotosie Tony jeździł na swoim poziomie tak jak rok wcześniej jednak jego Wybrzeże opuściło szeregi najlepszej ligi. Udało mu się w tym sezonie wraz z kolegami zdobyć złoto DMŚ. Szwecja jest ostatnią drużyną, która wywalczyła ten tytuł. Od sezonu 2001 DMŚ przemianowano na Drużynowy Puchar Świata. Wraz z Masarną zdobył DM Szwecji. Na sezony 2001-2003 Tony przeniósł się do Torunia. W toruńskich Aniołach radził sobie świetnie był prawdziwym liderem zespołu i ulubieńcem kibiców. Wraz z Apatorem wywalczył złoto DMP. W drużynie zajął 3 miejsce w finałowych zawodach we Wrocławiu, w których uczestniczyło 5 drużyn. GP zaczął pechowo w finale na błotnistym torze w Berlinie wjechał w Nickiego Pedersena i został wykluczony. Duńczyk zdenerwowany całym zajściem (jechał na pierwszym miejscu) mocno wygrażał Szwedowi. Z okazji do powtórki skorzystał Tomasz Gollob, który wygrał inauguracyjne zawody cyklu w 2001 roku. Jednak dalsza część sezonu należała do niego bez problemu wygrał GP Cardiff i GP Vojens następnie dwa drugie miejsca i piąte na koniec sezonu w Sztokholmie dało mu tytuł mistrza świata. Zdobył także tytuł mistrza Szwecji. W Anglii cieszył się z mistrzostwa Elite League zdobytym wraz z kolegami z Poole.
W sezonie 2002 Tony stworzył team z Sebastianem Ułamkiem obaj zawodnicy jeździli w takich samych kevlarach i mieli sobie pomagać po za torem. Podobne kroki podjęli Greg Hancock, który startował w Teamie ze Scottem Nicholsem oraz Jason Crump z Krzysztofem Cegielskim. Ricki był zdecydowanie najlepszym zawodnikiem cyklu i pewnie stanął na koniec na najwyższym stopniu podium. GP w tym sezonie zwiększyło liczbę turniejów i po raz pierwszy przeniosło się po za granice Europy do Sydney. Cieniem na tym sezonie położyła się kłótnia z Sebastianem Ułamkiem, który miał pretensje do mistrza, że ten zabiera mu lepsze silniki. Doprowadziło to do rozwiązania teamu. W DPŚ Tony wywalczył brąz. W mistrzostwach Szwecji Tony był dopiero piąty a to samo miejsce w DMP zajął Apator.
Rok 2003 był pechowy dla Rickardssona. Przez prawie cały sezon zmagał się z kontuzjami przez co nie pomógł reprezentacji w DPŚ, która bez niego wywalczyła... złoto, oraz nie pojechał w mistrzostwach Szwecji. W Toruniu zbudowano prawdziwy Dream Team, w którym jeździło 4 zawodników z cyklu GP! Jednak w tym sezonie Toruń nie potrafił wywalczyć złota. W decydującym meczu poległ w Częstochowie i to Lwy cieszyły się ze złota. W GP Tony Rickardsson po znakomitym początku w GP Chorzowa Rickiemu nie wiodło się dobrze w dwóch ostatnich turniejach zdobył tylko... 12 punktów i zakończył cykl z brązowym medalem. (złoto dla Nickiego Pedersena a srebro Jasona Crumpa)
W sezonie 2004 Tony powrócił do Tarnowa, gdzie przywitano go transparentem "Tony witaj w domu". Wraz z braćmi Gollobami (zakończył się także konflikt z Tomaszem Gollobem) i tarnowskimi żużlowcami wywalczył złoto DMP i wykręcił najlepszą średnią w swojej karierze w polskiej lidze. W lidze angielskiej zdobył również złoto oraz złoto w IM Szwecji. W GP po udanym początku sezonu przyszła dwa słabe turnieje w Anglii i Szwecji co zminimalizowało szansę na złoto. Jednak finisz na koniec sezonu pozwolił cieszyć się Tonyemu ze srebra. Odnotujmy, że tytuł zdobył Jason Crump a brąz Greg Hancock. W DPŚ wraz kolegami obronił tytuł mistrzowski.
W sezonie 2005 Tony zmienił srebrne wstawki w kevlarze na złote twierdził, że skoro ze srebrnymi wstawkami zdobył srebro to ze złotymi zdobędzie złoto. I tak też się stało! Tony zdominował cykl na dziewięć turniejów wygrał sześć. W Polsce zdobył drugie złoto z Unią Tarnów a w Szwecji tytuł indywidualnego mistrza tego kraju. W DPŚ Szwedzi ulegli genialnie jeżdżącym Polakom. W tym sezonie także miało miejsce wydarzenie, które wpłynęło na decyzję o zakończeniu kariery. W meczu ligowym pomiędzy Włókniarzem Częstochowa a Unią Tarnów, mistrz świata zderzył się z Sebastianem Ułamkiem, uderzył bardzo mocno głową w tor. Pod koniec sezonu Tony dalej nie czuł się najlepiej po tym wypadku, okazało się, że ma początki choroby Parkinsona. W 2006 roku próbował zdobyć jeszcze 7 tytuł i być samodzielnym liderem w klasyfikacji medalowej jednak w połowie sezonu wycofał się całkowicie z rywalizacji, przestał jeździć także ligach. W Tarnowie, w Poole i Aveście rozegrano turnieje pożegnalne. Profesjonalistą był do końca do Tarnowa przed turniejem przyjechał wcześniej aby... przetestować silniki. W swoim Final Lap w pierwszym starcie pobił rekord tarnowskiego owalu jednak był to bardziej ukłon organizatorów w stronę mistrza świata, ponieważ jeśli odtworzymy sobie ten wyścig i włączymy stoper czas biegu nie był 68 sekund z hakiem a 70 sekund z hakiem. Kibice także sprawili mu fantastyczne pożegnanie a transparent Its so hard goodbaye- Tarnów loves all the time na tle rac pozostanie na zawsze w pamięci kibiców z Tarnowa. W swoim ostatnim wyścigu w Mościach przyjechał na drugim miejscu a w Aveście wygrał. Świat żużlowy pożegnał wspaniałego kolegę z toru. Na tor wrócił jeszcze w 2011 roku na pożegnaniu Leigh Adamsa wypełnił tym samym obietnicę daną Australijczykowi.
W 2005 roku zaczął się ścigać w wyścigach samochodowych Porsche Carrera Cup i tym miał się zająć po zakończeniu kariery żużlowca jednak na początku 2008 roku zrezygnował przez problemy zdrowotne.
Kilka ciekawostek o Tonym. Kiedy rozstał się z żoną kupił dwa domy obok siebie aby dzieci mogły spędzać czas u obojga rodziców. Także przerobił basen koło domu na& warsztat. W 2008 roku Unia Tarnów mająca ogromne problemy kadrowe próbowała namówić Szweda do powrotu ten zdecydowanie odmówił. Rickardsson jest także honorowym obywatelem miasta Tarnowa tytuł ten nadano mu w 2006 roku jednak od tego czasu w Tarnowie już się nie pojawił. Przez całą karierę wypił 1320 litrów kawy, przejechał 12 mln metrów po torach żużlowych, używał 105 motorów, spędził 1350 nocy w hotelach, w podróży spędził 2 lata. No i nie można zapominać o efektownym breakdanace ie prezentowanym po każdej wygranej
Ricki jednak nie odszedł całkowicie od żużla pomagał Emilowi Sajfutdinovowi i Antonio Lindbeackowi. Wziął udział w Szwedzkim Tańcu z Gwiazdami, gdzie zajął drugie miejsce. Obecnie jest przedstawicielem handlowym w firmie byłego sponsora. W 2012 roku poprowadził drużynę Reszty Świata w pojedynku z Polską wygranym przez biało-czerwonych. Zawsze po nieudanych biegach biegł do monitora telewizji aby wszystko przeanalizować i wyeliminować błędy. Uśmiechnięty, waleczny, showman, profesjonalista takiego zapamiętam Tony Rickardssona.
P.S Piszcie co sądzicie i czy jest sens kontynuować początek i ciekawostki zaczerpnięte z programu, który wyszedł na jego Final Lap. Pozdrawiam!