Gdy wątpliwości odbierają tchu, spowalniają krok, gdy zaczynam patrzeć wstecz i widzę życie, które czasem zdumiewa mnie samą,  ż e  j e s t  m o j e . Wątpliwości, że nie jestem w miejscu, w którym chciałam być, że jestem kimś, że staję kimś, kim być nigdy nie chciałam. Że z wiekiem przybieram wad w miejsce tego co było we mnie dobre. Wątpliwości,  c z y  j e s z c z e  ż y j ę  w  z g o d z i e  z e  s o b ą , czy już się zgubiłam. Czy we wszystkich ważnych i przełomowych momentach dokonywałam dobrych decyzji. Niepewność, strach, drżenie dłoni, zbyt duża świadomość straconych szans, popełnionych błędów, złych dróg, niewłaściwych słów. Ludzie niegdyś tak ważni, dziś są cieniem.

 

 

 

 

 

Wrona ma jedną poważną wadę, którą uważała za zaletę... Dziś przyszedł znów punkt kulminacyjny tej wady..

 WRONA