Życie jak rzeka

Most... Jego konstrukcja... Moje myśli...

Rzeka.. Jej woda.. moje łzy...

Wiatr... Jego szum w mych uszach... Moj własny oddech...

Siedze na drewnie... Nogi spuszczone w stronę wody. Opieram sie ramionami o metalową barierkę .. Zimna..

Wszystko dzis jest zimne.. Ehh niestety.. Taka pora roku...

Cóż poradzić tej samotnosci?? Przyjaciółka nie moze wyjsc.. Innych ? Nie nie chce innych..

Musze z kims porozmawiać , powiedzieć co sie dzieje.. A to moge zrobić .. Lecz moge powiedzieć to tylko dla niej..

Jej jednej ufam bezgranicznie.. Coś jedzie.. kątem oka widze światła.. Cała konstrukcja sie trzęsie...

Drży jakby bała sie tego wytworu ludzkich rąk... Minął mnie .. Zawiało.. ehh... jeszcze zimniej...

W uszach mam juz muzykę .. Tak próbuje sie uspokoic.. Ciekawe ile to da? ? A jesli nawet cos to na jak długo?

Siedze dalej. wpatruję sie w odmęt wody... Lampa oddająca swój blask tej nieprzeniknionej toni..

Jak bardzo bym chciał w niej sie zanurzyć .. Skonczyc to co zaczeli moi rodzice.. eh glupi żywot..

Zycie mnie boli.. Nie raz sluszalem to zdanie .. A im czesciej je slyszalem tym czesciej slyszalem smiechy i szydercze twarze...

Malo kto to rozumie.. Pijactwo .. Albo szczeniactwo...

Ktorych nic nie obchodzi , aby tylko zalac sie i wrócic do domu aby ojciec i matka nic po nim nie poznali..

Cóż.. wstaje .. rozglądam sie.. piosenka dobiega konca.. Poznaje ten rytm.. Zostało dosłownie kilka sekund..

Spoglądam w lewo... Widze długą oświetloną droge...

Kurde! Zeby to moje życie było takie samo!! Jedna prosta droga!!

Oświetlona!! Jakby ktos palcem wskazywał i mowił "zrob to a bedzie dobrze" i by bylo dobrze..

Tylko jedna górka.. Na calej drodze zycia.. Ale nie .. Tych górek jest coraz wiecej i czesto sami je sobie tworzymy...

Ehhh... Tylko wzdychać :((

--------------------------------------------

Tą notkę dedykuję mojej jedynej i najwiekszej przyjaciółce Monice..

Kochana. Dziekuje ze jesteś :*