blog żeby się wyżalić. Tym razem totalnie anonimy. Czuję się chujowo psychicznie, jak zwykle w sumie.

Z 3 godziny temu wsadziłam przyjaciółke w pociąg. Znowu zostałam sama. Znowu wpadłam na ten jebany komentarz od Ciebie, znowu poleciał strumień łez. Znowu łzy. Jestem beznadziejna. Nie zasługuje na nic.

Nie potrafię kochać tak na maksa. Jestem zimna. Ranie wszystkich dookoła, bo boję się otworzyć. Boję się zaufać. Jak zrozumiem, że to była jednak miłość, że mogłam się postarać jest już za pózno. I czego ja się dziwie, że moi byli mnie nienawidzą, skoro jestem taka niedojebaną suką.

Od jakiś 3 miesięcy mam rozterki sercowe. Ciągle o tobie myśle, zastanawiam się co robisz. Zajebiscie zaluje ze z toba zerwalam. Teraz wiem ze moglam Ci zaufac. Chociaz nie było zawsze kolorowo, chociaż niszczyłeś mnie psychicznie wiem, że robiłeś to z miłości. Wiem, że chciałeś dla mnie dobrze. Nie potrafiłam Cie docenić. Nie chciałeś mnie skrzywdzić. Kurwa, co ja pierdole.

trafię do szpitala psychiatrycznego kurwa, tak będzie. Nie potrafię ogarnąć swoich myśli. Nie potrafię niczego ogarnąć.

Jestem jebanym gównem.