.

rzucił swoje, denne "siema" . nie mogłam po raz kolejny odpowiedzieć zwyczajnego "cześć" . nie byłam w stanie, znużona monotonią naszej znajomości . zobaczyłam potworną bliznę na jego twarzy . nie miał jej dzień wcześniej, kiedy topiłam się w jego spojrzeniu . nie wytrzymałam . obudziło się we mnie coś, co sprawiło, że złamałam tą przeklętą barierę . troska . podbiegłam do niego i ujmując w dłonie jego twarz, zaczęłam wypytywać co się stało . patrzył na mnie, nie odzywając się . w jego oczach pojawiły się łzy . nie rozumiałam . nie wiedziałam, czy ktoś wyrządził mu krzywdę o której nie chce mówić, czy zwyczajnie stało się coś złego o czym mi nie powiedział, bo przecież nie ma zwyczaju zwierzania się komuś z kim jest tylko na "cześć" . zaczęłam do niego mówić "kochanie" . odruchowo . w ramach troski . obdarzył mnie uśmiechem . odwzajemniłam go . nie odezwał się do mnie słowem . niczego nie rozumiałam . odeszłam