...

Dawno mnie nie było. No cóż. spore zmiany w życiu. ZOSTAŁAM STUDENTKĄ :D Ciągle nie mogę się do tego przyzwyczaić, mam nowych przyjaciół, mimo to ciągle tęsknię za tymi z liceum. Docenisz jak stracisz, tak mówią i to się sprawdza. 

Oprócz tego staram się ze wszystkich sił odnowić znajomość z D. ale mi to nie wychodzi... Po tylu miesiącach powinnam dać sobie spokój, ale za cholerę nie mogę, to straszne. Najgorsze jest to, że nie mogę mieć go przy sobie, muszę udawać, że  wszystko to co czułam wyparowało... Nie wyparuje nigdy kurwa mać, jestem na siebie zła za to, że takłatwo przywiązuję się do ludzi. A potem żałuję. Miłość ssie.

,,Po co tracić nawet jeden dzień z życia na życie kłótnią
Z kimś, kto jest dla nas tą drugą połówką? 
Szkoda dnia,,

Zdrowie mi sie przynajmniej poprawiło (oprócz złamanego serca ofc) nareszcie są takie dni kiedy czuję się dobrze i nic mnie nie boli, nie mam już omdleń a zawroty głowy są bardzo żadkie. 

Mam masę pracy związanej ze studiami, ja artystka muszę dbać o to, żeby każdy projekt był idealny XDDDD

Tymczasem uciekam na cmentarz, czas posprzątać groby na święta :)