Usta zalane krwią . 

okrutnie stare zdjęcie, trudno.

Wiecie, że straciłam wszystko?

Może nie wszystko, ale coś bardzo ważnego w moim życiu, mój sens, mój cel, moją przyszłość.

nie wiecie?

...

Nawet nie pytajcie jak się trzymam, proszę.

Czy się w ogóle trzymam.

Jest mi ciężko, przykro, smutno, przeżywam załamanie, płacze co chwile, ale przecież życie jest piękne.

Trawa jest zielona, a słonko żółte- jak to M. mówi.

Nie mogę się poddawać. Upaść niżej niż jestem. To wiem.

Pokochałam żyć, może życie mnie nie pokochało, ale cóż.

Mieliście takie coś, że w ciągu minuty pewien okres w waszym życiu przebiegł Wam przed oczami?

Nie lubię tego, wręcz nienawidzę. To się zawsze dzieje, gdy u mnie coś się kończy, pęka..

Wczoraj, dziś chyba wylałam wszystkie swoje łzy.

kocham Cię .

Od dziś cieszę się życiem, cieszę się z tego co mi pozostało, z każdej sekundy, minuty, doby, tygodnia, roku.

Ze smutku, ze szczęścia, z życia.

W piątek imprezaaa ( ;

Cieszę się, że już się nie gniewasz :*