a little confused

Strasznie dużo się dzieje. Tyle trzeba zrobić, że aż nie sposób wszystkiego ogarnać.

A jeszcze za chwilę Włochy..

Adekwatnie do poprzedniego, zeszłorocznego jeszcze wpisu stwierdzam, że czas wymyka mi się z rąk.

Za kilka dni będę świętować dwa lata bycia z pewnym niezwykłym człowiekiem. To naprawdę coś.

Ale zauważam też innych ludzi i to mi się bardzo podoba. Nie zamykam się w skorupce miłości  

oblanej miodem.

              .....Nie przepadam za miodem.

Przyjaźń, tak dużo przyjaźni.

Mam sporo szczęścia w tym kontekście, to trzeba przyznać. Choć większość osób przychodzi

na kroótki czas.

Ale to jest tak strasznie normalne, że nie ma co tego rozpamiętywać.

Moje uczucia ostatnio płatają mi figla.  Choć własciwie, one zawsze to robią.

Wszystko mnie rozprasza. To pewnie przez tą wiosnę, bo aż chce się żyć.

Nie umiem się skupić nawet w kościele.

Choć to może akurat zły przykład...

+ dziś coś napisalam. To chyba jest o mnie. Tak myślę..

                Nieposłuszny rozum

                                                                     Wystarczy kilka słów

                                                                     Chwila, spojrzenie

                                                                     A w sercu dzieje się nieporządane

                                                                     Rozszczepienie

                                                                     Powiększenie serca o zakamarek

                                                                     Dom dla kolejnej osoby

                                                                     Umysł nakręca mechanizm czucia

                                                                     I serce bije

                                                                     Mniej stabilnie

                                                                     To tylko chwila

                                                                     Jak minie - przestanę

                                                                     Myślenie sprowadza apokalipsę

                                                                    To mój największy wróg

                                                                    Bo serce tylko lubi, gości

                                                                    Kolejnego człowieka

                                                                    To rozum dopowiada

                                                                    Szepcze

                                                                    Cichutkie słowa:

                                                                    A może...