Ulubiony kadr, wschód słońca, w jednym z najpiękniejszych miejsc jakie widziałam do tej pory . 

Bywało i tak ! :)

Na chłodny poniedziałek trochę piątkowej energii- Klik

Moje kubańskie essentials ;)

Gdzie to ciepełko ?:<

Czasem chodziłam też ubrana :) 

Witajcie już w Nowym Roku, mam nadzieję ,że Święta i Sylwester minęły Wam w cudownym nastroju i na szampańskiej zabawie.  Niestety, to co dobre szybko się kończy, a czas mknie jak szalony i trzeba z całą siłą wejść w ten 2017 rok :).

Życzę Wam aby był lepszy od poprzedniego- albo chociaż nie był gorszy ;)

W świątecznym pędzie chwila odskoczni, może to wina pogody, a może to jeszcze nie ten moment ,ale mnie magia Świąt nie dosięga, mam nadzieję ,że szybko się to zmieni :)

Wróciliśmy, cali ,zdrowi i naładowani masą pozytywnej energii.

Niestety pora otrzepać z siebie resztkę tropikalnego piasku i przyzwyczaić się do naszych realiów. 

Przywiozłam ze sobą ogromną ilość zdjęć i wspomnień, stopniowo postaram się nimi z Wami tutaj dzielić, więc bądźcie czujni :)

Bohatera ze zdjęcia nie muszę chyba przedstawiać - hibiskus- jeden z najbardziej rozpoznawanych i popularnych kwiatów egzotycznych, szkoda ,że nasz klimat im nie sprzyja. 

Kto zagląda na mojego instagrama - @karolinastanczyk ,widział już to zdjęcie , a kogo jeszcze nie było -zapraszam do obserwowania :)

Która z Pań nie lubi ,kiedy jej mężczyzna "bezinteresownie" daje jej kwiaty ? Chyba nie znam takiej osoby, szczególnie kiedy jest to niespodziewany prezent bez okazji. 

I pomyśleć, że od zrobienia tego zdjęcia minęły już dwa lata, nie wiem gdzie umknął mi ten czas, ciągle wydaje się jakby to było chwilę temu.

Nie wiem czy też tak macie ,ale oglądając zdjęcia wydaje mi się czasem jakby niektóre sytuacje na nich uwiecznione miały miejsce tak niedawno, że pamiętam dokładnie każdy szczegól, osoby ,miejsca, uczucia które mi towarzyszyły. A w chwili kiedy to zdjęcie oglądam, chociaż na sekundę mogę przenieść się do tego momentu, miejsca i uczuć. Odbieram to jak swojego rodzaju wehikuł czasu, albo teleport który działa tylko przy zamkniętych oczach i tylko na drobne sekundy, a konsekwencją jego użycia ,jest późniejsza refleksja, często niosąca za sobą smutek, choć czasem wręcz przeciwnie . Im częściej wspominamy jakieś wydarzenia, tym bliższe są naszemu sercu i na dłużej zostają z nami, tak też jest z tym wyjazdem do Paryża i z całym Erasmusem.

Jakby ktoś zapytał za co kocham fotografię to chyba właśnie za to, że choć wspomnienia często negatywnie działają na mój dalszy nastrój ,to wracanie do nich i radośc jaką niosą ,nawet na ułamki sekund,jest tego warta. :)

Bardzo dziękuję za tyle pozytywności pod poprzednim zdjęciem, nie spodziewałam się ;)

Zima zaczyna maszerować wielkimi krokami, niby naturalna kolej rzeczy,a jednak łatwiej byłoby przeskoczyć prosto do lata, albo conajmniej do ciepłej wiosny:) Pociesza mnie jedynie odliczanie do wyjazdu. Jeszcze nie chcę zdradzać kierunku , ale na pewno będzie to coś zupełnie w moich klimatach bez czapek, szalików ,kozaków i grubych kurtek . 

Little things :)

Daaaaaawno temu gdzieś w Gdańsku :)

Powoli możemy zaczynać odliczanie i pakowanie , szykuje się nam kolejne spełnione marzenie ! :)