Gdzieś tam.. daleko... co ja gadam?

Strach przed nieznanym sprawia że chcę zostać w domu. Zaś z drugiej strony trzeba zmuszać się do czegoś czego się boimy, do czegoś czego nam się nie chce zrobić, do czegoś przed czym mamy jakieś opory. Bo zawsze łatwiej i bezpieczniej pozostać jest w jednym miejscu i oczekiwać że coś samo do nas przyjdzie.

Obawiam się wyjazdu. To nie jest odliczanie, to coś na kształt zapełnionego planu i takiego kwadracika który obejmuje kolorowe daty.

Bo może coś mnie teraz próbuje tutaj zatrzymać. Nie ma regulaminu. Nigdy go nie było. I pewnie dlatego rodziła się ta złość na siebie samego. Ważny dzień. Już któryś z kolei bo poprzednie miały być tymi przełomowymi a nie były.

Czy ona się z mnie modli?

Ogarnij się.

Będzie dobrze.

Spróbuj nie myśleć o tym co może się stać.

Zapomnij że istnieje przyszłość.

http://www.youtube.com/watch?v=79w-sTMtqzQ&feature=related