Serdecznie pozdrawiam. Kliniczny.


Siedze tutaj sama. Czytam notatki. Jednak błądze pomiędzy przeszłością a przyszłością. To wszystko siedzi gdzieś w środku. Potraktowaliśmy siebie jak króliki doświadczalne. Okrutnie i z premedytacją. Może nigdy nie byliśmy prawdziwi? Z dnia na dzień tworzyliśmy idealną błotną skorupę. Podziwiam za pomysłowość, układanie faktów, stawianie siebie w tak inteligentnym świetle. Znowu udowodniłam sobie że intuicja to fantastyczna sprawa. Coś ci nie pasuje to pytaj i wierć dziure. Ja miałam odwagę się przyznać. Ty czekałeś na odpowiedni moment. Nawet nie potrafie sobie wyobrazić jakie stresy przeżywałeś. Grałeś tak długo. Chyba stałeś się dla mnie obcy. Niby ten sam zapach, ciepło i głos a jednak coś nie pasuje. Nie wiem co robimy ani gdzie jesteśmy.
Mimo wszystko sytuacja zrobiła się zabawna. Szkoda że tego nie nagrałam.
Jesteśmy daleko od siebie a znowu udajemy.


Powrót do klinicznego.

"śmierć jest ostatnią rzeczą o której powinien myśleć człowiek"