Zatrzymane w kadrze

Była noc, było ciepło i przytulnie. Ogień płonął wydając delikatny szum, drewno nieregularnie strzelało pękając, uzupełniając w ten sposób eter. Patrząc się prosto w płomienie widzisz jak powstają i po chwili znikając wędrują wzwyż. Po prostu siedzisz i wpatrujesz się w płomienie. To jest ta chwila, wędrujesz po nieskończonej przestrzeni swojego umysłu. Przeglądasz wspomnienia, rozmyślasz nad teraźniejszością. W ciągu tej niedługiej chwili nawet nie zdając sobie sprawy, myślisz o setkach sytuacji, rzeczach bądź osobach.
Delektujesz się tą chwilą, czujesz takie nieopisane ciepło wewnątrz, jest Ci dobrze. Tworzy się wokół Ciebie taka izolacyjna bańka, w której znajdujesz się Ty i ognisko. Czy patrząc na ten ogień zdajesz sobie sprawę, że każdy płomyk jest tym jedynym i niepowtarzalnym kawałkiem energii pozyskanej z drewna i powietrza? Są one zależne, nie ma jednego bez drugiego, jest to skomplikowany związek pomiędzy dwiema skrajnie różnymi rzeczami (nie wdając się w szczegóły). Porównujesz sobie to do jakiejś sytuacji? Przykładów obrazujących taką sytuację można przywołać wiele. Prawie każdy się spotkał choćby z jednym.
Uwielbiam wpatrywać się w ognisko, można poczuć, że ono żyje. Odczuwasz przyjemność z jego posiadania ale także masz do niego szacunek pomimo tego, że masz nad nim względną kontrolę. Ten żywioł jest niesamowity.

Ja miałem to szczęście, że nie byłem wtedy sam, że była przy mnie kochana osoba, z którą razem mogłem się cieszyć tą chwila ciszy wśród muzyki wydobywającej się z ogniska. W tej chwili, gdy przytulasz tą ukochaną osobę czujesz to co jest pomiędzy wami, zdajesz sobie sprawę, że kochasz. Uświadamiasz sobie jak bardzo chcesz się starać by ta druga połówka chciała Cię nigdy nie opuszczać, spędzać z Tobą każdą chwilę, po prostu być. Nie myślisz o tym co by było gdy tą połówkę stracić tylko o tym jak może wam być dobrze, jak można sprawić by było lepiej, jak będzie wyglądać wasza przyszłość. Widzisz to w tej głębi i te uśmiechy na twarzach, przyjemne uczucie. Chcesz tego więcej.
A potem nadziałem kiełbaskę na patyk i zacząłem ją piec kończąc te rozmyślania. Dźwięk syczącej i strzelającej kiełbaski zachwiał harmonię, która przed chwilą była. Może to i dobrze, bo mógłbym tak siedzieć bez końca.

Takiego czegoś jeszcze nie przeżyłem, może i jestem już "stary" ale tyle nowości, które mnie spotkały od kwietnia uświadamiają mnie jak niewiele w życiu naprawdę żyłem. Właśnie przy Tobie czuje, że żyje. Odkrywam nowe nieznane mi wcześniej sektory tej niesamowitej sytuacji jaką jest życie. A to co jest pomiędzy mną a Tobą jest czymś tak mocnym i silnym, że takiego uczucia jeszcze nie doświadczyłem.
Po tamtym mogłoby się wydawać, że wiele przeżyłem ale jednak rzeczywistość jest całkowicie inna.

Złoty szlak, mam nadzieję, że znów na niego trafimy.
Jeszcze nie jedno ognisko przed nami, jeszcze nie jedno namiotowanie, kajakowanie. Motór poczeka, zdążymy. Jeszcze tyle przed nami.


Miało być, miało nie być, zostało i pojechało. Loteria, raz jest raz nie ma. Przeżyjemy.

Jednak czekam na koniec wakacji, gdy wszyscy je zakończą ja je wtedy zacznę. Będą niezwykłe, muszą być.


Wiedz, że spędzasz za dużo czasu w pracy gdy śni Ci się ona po nocach

Pomiędzy takimi snami pocieszającym faktem jest to, iż kładąc sie spać i budząc się myślę tylko o Tobie, ten moment jest poświęcony wyłącznie Tobie, nic nie jest w stanie go zakłócić. Mam tak codziennie, chcę by tak było już zawsze.