#090 Dziwny czas.

Po tak długiej nieobecności na fbl odczuwam olbrzymią potrzebę napisania obszernej notatki.
Wydarzyło się tyle wspaniałych rzeczy, super wyjazdów, wyjątkowych rozmów oraz masa nerwów.
To był naprawdę ciężki ale i przyjemny miesiąc, obfitował w ogrom cudów edukacyjnych i sama nie wiem skąd brałam tyle kreatywności.

Teraz oglądam niezliczoną ilość zdjęć z konkretnych chwil. Tęsknie, śmieje się i płaczę jednocześnie. :)
Zmieniło się wiele. Poznałam wspaniałych ludzi, "starzy znajomi" pozwalają poznawać się na nowo, sama umacniam się w swoich przekonaniach. Taak, również wiem kto był w tym wszystkim nikim, ale oczywiście nie żałuję. NICZEGO! Bo przecież nie warto.

Zaistniało u mnie tak wiele piosenek, tak wiele filmów i cytatów, że ciężko jest podzielić się czymkolwiek. Nie wiem które powinno mieć pierwszeństwo, z każdym jest jakaś historia...

A teraz? Co pozostało? Wspominać, oglądać zdjęcia, dwa miesiące na przemyślenia. Przede wszystkim trzeba nabrać dystansu, troszkę potęsknić oraz ODPOCZĄĆ!

Eh... To trzeba omówić osobno. Tęsknie, tęsknie, tęsknie. Uśmiech nie schodzi z twarzy! Bawmy się! Do zobaczenia wkrótce, cześć! :*

http://www.youtube.com/watch?v=H05QffJ0wXc

"Są dni, w których mógłbym zostać mistrzem smutku. Wyobrażam sobie takie mistrzostwa. Przychodzą różni tacy z marnymi minami, a jury wybiera tę najmarniejszą. Stoję potem na podium, a obok mnie smutasy, które przegrały i są przez to jeszcze smutniejsze. A ja się cieszę i tytuł mistrza zostaje mi odebrany. Przesrane".