Może za kilka lat miniemy się na chodniku, a nawet nie będziemy wiedzieć, a może będzie tak, że się do siebie uśmiechniemy, spojrzymy na siebie ze zdziwieniem i po chwili pójdziemy dalej, jakby nic się nigdy nie stało. Może być też tak, że wpadniemy w sobie w ramiona i odnajdziemy gdzieś to szczęście, którego szukamy. Może będziemy sobie obojętni. Może nie będzie już któregoś z nas. Może zapomnimy. Może będziemy mieć się cały czas w głowach. Chęć odnalezienia pozostanie w nas gdzieś. Może być tak, że poznamy się na nowo kiedyś, gdzieś i pokochamy. Może...

~ Paulina

- Dlaczego Go nie zatrzymasz ?!

- Ponieważ Go kocham.

- Kochasz Go, więc pozwalasz mu odejść ??

- Tak, Jego szczęście jest ważniejsze niż moje.

- Czemu o Niego nie walczysz

- Bo do Miłości nie można zmuszać

- Zamierzasz poświęcić swoją radość życia ?

- Ja już ją poświęciłam

- Nie żałujesz?

- Czasami, ale kiedy widzę Jego szczęśliwego& z Nią

- To co ?

- To wiem, że podjęłam słuszną decyzję