Ubogo w zdjęcia. Oj bardzo ubogo.

Wczoraj bardzo ładnie pokazało, jak bardzo potrafię być Branem. Serio, sama się przestraszyłam. 
Niech to się w końcu zmieni, niechże ja przestanę się wśród ludzi zachowywac jak zwierzę wypuszczone z klatki!

Mój ostatni test wskazał, że mam umiarkowaną fobię społeczną, więc nie powinnam reagować aż tak panicznie. 

W sumie śmieszny zbieg okoliczności. Przez rok nie trafiłam na nikogo, a tu dzisiaj takie ot sobie spotkanie.

Jestem w szoku, że mnie poznał. Naprawdę. Myślałam, że raczej jestem bardziej nikim i w sumie nie ma czego zapamiętywać. 

Ciekawe - jak mam robić piszu, to nagle zachciewa mi się pisania do wszystkich znajomych, do których powinnam była się odezwac już dawno, ale jakoś nie było czasu, okazji i natchnienia, a teraz nagle to wszystko się znalazło...

Niech ta chęć oraz ta do zrobienia paznokci przetrwa do soboty.

Jest ciężko. Mam obsuwę w moich planach, ale nadal liczę na to, że nie przekroczę terminu krytycznego. 
Byle nie rozleniwić się przez weekend, tylko pocisnąc dalej, bo w przyszłym tygodniu będzie z tym ciężko.

Ale ja mam szczęście w tym czerwcu. Chyba udało mi się odratowac koncert, który przez nieuwagę zaprzepaściłam. Co zatem się zjebie? 
Czyżby ten lipiec miał się posypać tak bardzo, jak obecnie mi się wydaje, że sie posypie?

Jakie zachciewajki muzyczne mi się włączyły... no nie wierzę. Szkoda, że na słuchanie muzyki też nie mam chwilowo zbytnio możliwości.

Coś jeszcze chcę pomarudzić? No nie wiem. Zapewne coś by się znalazło, ale czas wracać do roboty.