photoblog.pl
Załóż konto

 

 

 

 

 

Mojego życia potok wciąż się potyka, nieustannie piersią wycierając dno. (...)

Wiem, że ból ma więcej imion niż jedno i musisz go oswoić, kiedy zostajesz sam. (...)

I nienawidzę ludzi za każde kłamstwo, które musiałam połknąć, żeby teraz nim rzygać. (...)

Wciąż chcę pokonać niemoc wobec świata, który łamie mi palce.
Jego bezinteresowną przemoc, która uczyniła mnie kaleką na starcie. (...)

Ile to już lat wciąż to samo stanowi moją siłę i największą słabość?
Brutalnie walcząc, rozrywa tożsamość i cokolwiek zrobię, to zawsze za mało.

Dodane 5 CZERWCA 2016
83
Zarejestruj się teraz, aby skomentować wpis użytkownika pretendingdreamer.